Nog 3 weken....

Per week gebeurt er nu heel veel. Er is zoveel te regelen! De afgelopen week ben ik via Marktplaats op zoek geweest naar andere fietsen. Met de drie versnellingen waarmee de kinderen zich hier prima redden, kunnen ze daar niet uit de voeten. Ja, bergafwaarts wel. Maar omhoog niet. Lieuwe was vrijdag jarig, hij kreeg de nieuwe fiets voor zijn verjaardag. Hij is er supertrots op! Verder moesten de toerfietsen van Folmer en mij uit het vet gehaald worden, waar ze toch een jaar of 6 in gezeten hebben, om door de fietsenmaker eens grondig nagekeken te worden. Folmer zijn mountainbike is nu voor Sytze, en Folmer heeft zijn daagse fiets kunnen ruilen met Rein, voor een supersnel exemplaar met 21 versnellingen. Wanneer we in Bjugn zijn, hebben we ruim 2 weken vakantie voor de boeg. Nu kunnen we er ook eens op de fiets op uitgaan.
Dinsdag belandde mijn moeder onverwacht in het ziekenhuis, met heftige pijn. Mijn vader liep om half 8 bij ons binnen om te vertellen wat er was gebeurd, en om een hapje mee te eten. Die zelfde avond werd ze geopereerd. De volgende morgen toen ik bij haar binnenkwam, vroeg ze of ik haar kwam ophalen. Ik dacht nog dat ze zwaar gedesoriënteerd was door de narcose, maar het ging gewoon heel goed met haar. Het drukt me wel met de neus op het feit dat straks de afstand heel groot is. Vrijdag was ze gewoon op de verjaardag van Lieuwe. Het was een erg gezellige verjaardag. Tijdens het eten realiseerde ik me dat dit groepje waarschijnlijk voor het laatst met elkaar rond de tafel zat. Raar idee, hoor!
Verder hebben we een enorme stapel dozen gekregen. We zullen zo langzamerhand beginnen met pakken. Ons hele huishouden moet dus zo ongeveer passen in deze stapel. Kun je het je voorstellen?

Onze bedrijven moeten opgedoekt worden, daarvoor moet het een en ander geregeld worden met de belasting. Dat is een stevige klus. Ook dat is inmiddels in gang gezet.