Herfstvakantie

De herfstvakantie is inmiddels achter de rug, de herfst is echter volop aanwezig. Op dit moment klettert de regen tegen de ramen, en de komende dagen (eigenlijk vooral nachten) gaan er indrukwekkende hoeveelheden regen vallen. Je hoort mij echter niet klagen. We hebben fantastische weken achter de rug. En ondertussen zijn we weer allemaal voorzien van jassen en broeken: het deert ons allemaal niet meer. Zoals ik al eerder heb gezegd: volgens de Noren bestaat er geen slecht weer, alleen slechte kleding. Je moet er ook niet op rekenen dat de utenskole afgelast wordt vanwege het weer! Maar laat ik niet op de zaken vooruit lopen.

De eerste dag van de vakantie ben ik naar Brekstad gefietst, met Ingrid (collega van Folmer). In Brekstad hebben we gewinkeld en ergens een broodje gegeten. Ik was uit op schapenvlees, naar wat ik wilde was al uitverkocht. En om nou met een complete achterpoot van een schaap in mijn fietstas terug te fietsen, zag ik niet zitten. Dus keerde ik onverricht ter zake terug. Maar Ingrid heeft me wel een hele leuke winkel laten zien, met een indrukwekkend uitgebreid knutselassortiment! We hebben likkebaardend staan kijken bij allemaal pakketten om zelf snoepjes te maken.Op de terugweg begon het te regenen.

 In de herfstvakantie was Sytze jarig. Laat Folmer nou net een cursus in Trondheim hebben op de verjaardag van Sytze! Je eerste verjaardag in een vreemd land vieren, zonder vader, dat vonden we geen optie. Alternatief: met het hele gezin mee naar Trondheim, met zijn allen in een hotel. Dat hebben we gedaan. Het waren drie leuke dagen. We hebben eerst Ragnhild opgezocht, onze eerste Noorse juf, die ondertussen in Trondheim woont, samen met man Wouter. Zij hebben ondertussen 2 kleine kinderen, die een magische aantrekkingskracht op onze kinderen hadden.
We hadden in het hotel twee kamers naast elkaar. Bij het inchecken werden we geholpen door een enigszins warrige Noorse. Ze had ons 2 kamers gegeven die een eind van elkaar vandaan waren. Wij gingen terug naar de balie en vertelden haar: 'dit is niet de afspraak, wij willen 2 kamers naast elkaar.' Vervolgens kregen we de sleutel van een andere kamer. Die werkte niet. Dus gingen we weer terug naar beneden. Vervolgens werkte de sleutel wel, maar kwamen we terecht op een kamer waar al andere mensen zaten. Dus gingen we wéér terug naar beneden. 'Nou', zei de dame, 'je kunt wel kamers naast elkaar krijgen, maar dan moet je wel bijbetalen. De andere kamer is van een andere prijsklasse.' 'Nee', zeiden wij, assertief als we waren, 'we zouden 2 kamers naast elkaar krijgen'. De dame was ondertussen steeds zenuwachtiger aan het worden. Wij kregen uiteindelijk de sleutel van een andere kamer, die een kleine keuken bleek te hebben. Dat is natuurlijk nooit weg met een gezin!. Je moet even geduld hebben en op je strepen staan, maar dan heb je ook wat.
De volgende dag eerst cadeautjes uitpakken.

Daarna hebben we de stad bekeken en zijn naar het Wetenschapsmuseum geweest. Trondheim is een veelkleurige stad, aan de monding van de rivier Nidelva. Er staan met over het algemeen houten huizen, die in allerlei verschillende kleuren geverfd zijn. Dat geeft een warm en vrolijk straatbeeld. Trondheim is lang de hoofdstad van Noorwegen geweest en heeft een rijke historie. In de 7e eeuw werd de eerste koning er gekroond, maar ook daarvoor speelde de stad al een centrale rol in politiek Noorwegen.
's Avonds hebben we gegeten in een restaurant op 78 meter hoog, in een nog werkende televisiemast. Het restaurant draaide heel langzaam rond, de zijkanten bestonden uit allemaal ramen. Het leverde een spectaculair uitzicht over Trondheim op, terwijl de avond viel.

De volgende dag zijn we naar het Pirenbad geweest. Dat is een tropisch zwembad, met alle toeters en bellen die zo'n bad zo leuk maken.

 Hier zijn ook een aantal hele hoge duikplanken, de hoogste was 10 meter. Sytze had zijn zinnen er op gezet dat hij er af wilde springen, en verdomd, hij deed het ook nog! Eerst met trillende knieën, maar daarna kreeg hij er geen genoeg meer van.

 Anne Lieke en Lieuwe deden het iets bescheidener.

 Toen we uitgezwommen waren, hebben we gepicknicked in een park met van alles wat over was,

vervolgens hebben we een niet-werkende I-tuneskaart teruggebracht naar de Elkjøp en daarvoor een andere gekregen, en daarna hebben we Folmer opgepikt, en zijn  we teruggereden naar Bjugn.

De rest van de week hebben we onze verkenningstocht in de omgeving voortgezet, en hebben we de meest prachtige zonsondergangen gezien, die je maar kunt bedenken.

Hier volgt nog een foto.


Op zaterdag hield Anne Lieke haar verjaardagsfeestje. Ze had 6 meisjes uitgenodigd. Het was supergezellig, en ik kan alleen maar zeggen dat ik diepe bewondering heb voor onze dochter. Folmer en ik zaten in de keuken bloednerveus op elkaars nagels te bijten, terwijl zij haar rol als gastvrouw met flair speelde onderwijl de meest indrukwekkende Noorse zinnen produceerde.