Deze keer wil ik eens iets vertellen over het vervullen van de meest basale levensbehoeften: daarin vervullen de supermarkten een grote rol.
Wij hebben in Botngård de keuze uit 4 verschillende supermarkten. Ja, dit lees je goed. Een dorp met ongeveer een tiende van het aantal bewoners van Haren, heeft de beschikking over 4 verschillende supermarkten. Wij hebben in het dorp
En allemaal zijn ze qua grootte vergelijkbaar met de Albert Heijn in Haren. In het kader van de inburgering, omdat we grootverbruikers zijn, (dus een besparing wordt al snel interessant omdat je van alles veel verbruikt), én omdat we voorlopig rond moeten zien te komen van één inkomen, heb ik alle plaatselijke supermarkten aan een grondig onderzoek onderworpen. Ik moet zeggen, ik kom eigenlijk wel in alle vier. In de ene supermarkt wat vaker dan de andere, maar toch. Allemaal hebben ze hun eigen assortiment, waarin ze zich net weer onderscheiden van hun concurrenten. Je loopt overigens zo van de één naar de ander. De onderste drie liggen op een steenworp afstand van elkaar, en dan hoef je niet ver te kunnen gooien, voor de Rema moet je 200 meter verder lopen.
De dagelijke boodschappen in Noorwegen zijn duur. Kwamen we in Nederland als gezin rond met een bedrag van rond de 700 euro per maand, in Noorwegen zijn we 2x zoveel kwijt. In het begin kochten we van alles de Euroshopper variant, maar na verloop van tijd bedachten we dat we weer gewoon de keuzes moesten gaan maken die we in Nederland ook maakten. Soms is dat de goedkope variant, en wanneer het echt uitmaakt qua smaak, de duurdere uitvoering.
In de Coop hebben ze het meest uitgebreide assortiment groenten. Daar verkopen ze in het najaar (na oud en nieuw wordt het assortiment schraler) boerenkool, spruitjes, rode kool en bietjes, en zelfs sperziebonen uit Kenia. Die laatste laat ik links liggen, sinds ik ontdekt heb dat ze in elke supermarkt wel degelijk sperziebonen hebben: namelijk in de diepvries. En die zijn veel betaalbaarder. (Bij de Kiwi NOK 9 per 250 g., bij de Rimi NOK 23) Opletten op de prijs kan je een aanzienlijke besparing opleveren. De courgettes van de Coop kosten op het ogenblik een kleine 30 NOK (= €4,20), terwijl ze in de Rimi voor nét geen NOK 12 (= € 1.80) liggen. In het begin dat we hier woonden heb ik in de haast een courgette bij de Rema 1000 gekocht, voor 49 NOK; ik was toen nog niet zo bedreven in het omrekenen van de valuta, en schrok me buiten te pletter toen ik besefte dat ik € 7,- voor een matig smakelijk uitziende courgette had betaald.
De verschillen kunnen dus aardig oplopen, het courgettevoorbeeld is bepaald niet uniek. Voor de kerst overkwam het me weer eens, toen ik boodschappen deed bij de Coop. Bij de uitstalling voor de kerst, met allerlei lekker uitziende koekjes en chocola zocht ik een pak koekjes uit waarvan de inhoud me toelachte. Het pak had bescheiden afmetingen, laat er 200 of 250 gram in gezeten hebben. Ik kon geen prijs ontdekken en dacht, alla, zo'n vaart zal het niet lopen. Toen ik buiten stond en de kassabon bestudeerde omdat ik nieuwsgierig was wat ik er nou voor betaald had, ontdekte ik dat deze onbezonnenheid NOK 69 had gekost, oftewel € 9.80. Goed ze waren lekker, daar niet van. Maar het waren hele gewone koekjes. We bakken ze zelf lekkerder.
De Rema 1000 heeft ook weer dingen, waarvoor ik er speciaal heen ga. Ze hebben een interessante non-food afdeling, lekker brood, en het meest uitgebreide assortiment meelsoorten van allemaal. En ik las onlangs in een prijsvergelijking in de krant, dat een kant en klare pizza Grandiosa bij de Rema 1000 NOK 29.70 kost, en bij de Coop NOK 40.50. Dat ga ik volgende week even zelf controleren. Het grootste prijsverschil werd gevonden bij de kant-en-klare gehaktballen, die bij de Rema 1000 59.80 zou kosten, en voor precies dezelfde ballen, ook zelfde merk, ben je bij de Rimi NOK 86.30 kwijt. Nou nemen wij eigenlijk nooit kant en klare ballen af, maar toch. Het kan nooit kwaad om dit te weten.
Bij de Rimi kom ik, omdat dat de enige supermarkt is waar ze (afbak)croissantjes verkopen. Hier in het buitenland hang je wellicht wat sterker aan je rituelen die je had in je thuisland: wij aten in Nederland iedere zondag croissantjes en zelf geperst sinaasappelsap. Die sinaasappelsap bleek niet te handhaven, die komt nu uit een pak en is vervangen door Frokostjuice (ontbijtsap, een mengeling van sinaasappel-, appel, wortel- en citroensap, maar bij een ander merk is dat weer annanassap. Natuurlijk proberen we ze van alle winkels, die ook weer allemaal een eigen merk voeren.) Maar die croissantjes, tja.... In de maanden dat we hier zijn heb ik ze een keer kant en klaar kunnen kopen, voor de rest vallen we terug op de afbak versie van de Rimi (of evt. de Europris, maar die zit in de zelfde winkelgalerij en daar zijn ze weer iets duurder, en het testpanel thuis beoordeelde beiden in een vergelijkend onderzoek als even lekker. Ze halen het lang niet bij die van de Albert Heijn of bakker Haafs, maar het gaat ook een beetje om het idee.) De Rimi heeft ook, als enige winkel, regelmatig vlees dat, dichtbij de uiterste verkoopdatum, voor de helft van de prijs verkocht wordt. Omdat je daarmee het gezinsbudget aardig kunt ontzien, ga ik ook om die reden regelmatig struinen bij de Rimi.
De Kiwi is interessant omdat ze regelmatig om onduidelijke redenen grote partijen van het een of ander voor de helft van de oorspronkelijke prijs aanbieden. Zo hebben we al twee keer een grote slag geslagen bij een winkelwagentje vol met afgeprijsde chocoladerepen. Zoals ik al zei, we zijn grootverbruikers. (Sinds ik een stukje chocola als middel introduceerde om een erg vermoeide Lieuwe te stimuleren zijn dagelijkse bladzijde uit leesboek Tuba Luba te lezen, is dat min of meer een ritueel geworden. En nu wordt er regelmatig, ook door de groteren, om een "Tuba Luba chocolaadje" gebedeld wanneer er huiswerk gemaakt moet worden. En dan vaak 's avonds een stukje bij de thee.. reken maar uit!) Die stapel is inmiddels al weer bijna op. Maar ik zag dat er deze week alweer een leuke aanbieding is bij de Coop....
Bij de Rema 1000 en de Coop lopen de meeste winkelaars. Bij de Rimi is het beduidend minder druk. De Kiwi wekt de indruk een noodlijdende winkel te zijn, ook al vanwege de winkelwagens vol afgeprijsde waar. Het is er nooit druk.
Boodschappen doen in Botngård vind ik geen zware opgave. Zelfs op zaterdagmiddag ga ik fluitend de winkel in. Laatst was ik op een zaterdag rond een uur of 5 in de Rimi de enige klant.
Mocht het assortiment in Botngård ons niet aanstaan, dan hebben wij altijd nog de mogelijkheid om uit te wijken naar het naburige Brekstad, dat een kilometer of 14 verderop ligt en qua inwoneraantal vergelijkbaar is met Botngård. Daar kunnen we ook nog naar de Coop mega, de Ica en de Bunnpris (die ook op zondag beperkt open is), naast de Rema 1000 en de gewone Coop die wij hier ook hebben. Al zijn die twee volgens de krantemeneer of mevrouw, wel de 2 duurste winkels die Noorwegen rijk is.
Toch heb ik ook mijn kanttekeningen bij de prijsvergelijking. Opvallend is, dat de Rema 1000 in alle 7 categoriën de goedkoopste is. Doorgestoken kaart? In ieder geval ben ik na het lezen van de test onmiddellijk naar de Rema 1000 gegaan, om sinaasappels van NOK 9.80 een kilo te halen. Ze waren er uiteraard niet. Maar er lagen wel sinaasappels van NOK 23. Precies dezelfde prijs als bij de Kiwi, de Rimi en de Coop...
Wij hebben in Botngård de keuze uit 4 verschillende supermarkten. Ja, dit lees je goed. Een dorp met ongeveer een tiende van het aantal bewoners van Haren, heeft de beschikking over 4 verschillende supermarkten. Wij hebben in het dorp
de Rema 1000,
de Rimi,
de Coop
en de Kiwi.
En allemaal zijn ze qua grootte vergelijkbaar met de Albert Heijn in Haren. In het kader van de inburgering, omdat we grootverbruikers zijn, (dus een besparing wordt al snel interessant omdat je van alles veel verbruikt), én omdat we voorlopig rond moeten zien te komen van één inkomen, heb ik alle plaatselijke supermarkten aan een grondig onderzoek onderworpen. Ik moet zeggen, ik kom eigenlijk wel in alle vier. In de ene supermarkt wat vaker dan de andere, maar toch. Allemaal hebben ze hun eigen assortiment, waarin ze zich net weer onderscheiden van hun concurrenten. Je loopt overigens zo van de één naar de ander. De onderste drie liggen op een steenworp afstand van elkaar, en dan hoef je niet ver te kunnen gooien, voor de Rema moet je 200 meter verder lopen.
De dagelijke boodschappen in Noorwegen zijn duur. Kwamen we in Nederland als gezin rond met een bedrag van rond de 700 euro per maand, in Noorwegen zijn we 2x zoveel kwijt. In het begin kochten we van alles de Euroshopper variant, maar na verloop van tijd bedachten we dat we weer gewoon de keuzes moesten gaan maken die we in Nederland ook maakten. Soms is dat de goedkope variant, en wanneer het echt uitmaakt qua smaak, de duurdere uitvoering.
In de Coop hebben ze het meest uitgebreide assortiment groenten. Daar verkopen ze in het najaar (na oud en nieuw wordt het assortiment schraler) boerenkool, spruitjes, rode kool en bietjes, en zelfs sperziebonen uit Kenia. Die laatste laat ik links liggen, sinds ik ontdekt heb dat ze in elke supermarkt wel degelijk sperziebonen hebben: namelijk in de diepvries. En die zijn veel betaalbaarder. (Bij de Kiwi NOK 9 per 250 g., bij de Rimi NOK 23) Opletten op de prijs kan je een aanzienlijke besparing opleveren. De courgettes van de Coop kosten op het ogenblik een kleine 30 NOK (= €4,20), terwijl ze in de Rimi voor nét geen NOK 12 (= € 1.80) liggen. In het begin dat we hier woonden heb ik in de haast een courgette bij de Rema 1000 gekocht, voor 49 NOK; ik was toen nog niet zo bedreven in het omrekenen van de valuta, en schrok me buiten te pletter toen ik besefte dat ik € 7,- voor een matig smakelijk uitziende courgette had betaald.
De verschillen kunnen dus aardig oplopen, het courgettevoorbeeld is bepaald niet uniek. Voor de kerst overkwam het me weer eens, toen ik boodschappen deed bij de Coop. Bij de uitstalling voor de kerst, met allerlei lekker uitziende koekjes en chocola zocht ik een pak koekjes uit waarvan de inhoud me toelachte. Het pak had bescheiden afmetingen, laat er 200 of 250 gram in gezeten hebben. Ik kon geen prijs ontdekken en dacht, alla, zo'n vaart zal het niet lopen. Toen ik buiten stond en de kassabon bestudeerde omdat ik nieuwsgierig was wat ik er nou voor betaald had, ontdekte ik dat deze onbezonnenheid NOK 69 had gekost, oftewel € 9.80. Goed ze waren lekker, daar niet van. Maar het waren hele gewone koekjes. We bakken ze zelf lekkerder.
De Rema 1000 heeft ook weer dingen, waarvoor ik er speciaal heen ga. Ze hebben een interessante non-food afdeling, lekker brood, en het meest uitgebreide assortiment meelsoorten van allemaal. En ik las onlangs in een prijsvergelijking in de krant, dat een kant en klare pizza Grandiosa bij de Rema 1000 NOK 29.70 kost, en bij de Coop NOK 40.50. Dat ga ik volgende week even zelf controleren. Het grootste prijsverschil werd gevonden bij de kant-en-klare gehaktballen, die bij de Rema 1000 59.80 zou kosten, en voor precies dezelfde ballen, ook zelfde merk, ben je bij de Rimi NOK 86.30 kwijt. Nou nemen wij eigenlijk nooit kant en klare ballen af, maar toch. Het kan nooit kwaad om dit te weten.
Bij de Rimi kom ik, omdat dat de enige supermarkt is waar ze (afbak)croissantjes verkopen. Hier in het buitenland hang je wellicht wat sterker aan je rituelen die je had in je thuisland: wij aten in Nederland iedere zondag croissantjes en zelf geperst sinaasappelsap. Die sinaasappelsap bleek niet te handhaven, die komt nu uit een pak en is vervangen door Frokostjuice (ontbijtsap, een mengeling van sinaasappel-, appel, wortel- en citroensap, maar bij een ander merk is dat weer annanassap. Natuurlijk proberen we ze van alle winkels, die ook weer allemaal een eigen merk voeren.) Maar die croissantjes, tja.... In de maanden dat we hier zijn heb ik ze een keer kant en klaar kunnen kopen, voor de rest vallen we terug op de afbak versie van de Rimi (of evt. de Europris, maar die zit in de zelfde winkelgalerij en daar zijn ze weer iets duurder, en het testpanel thuis beoordeelde beiden in een vergelijkend onderzoek als even lekker. Ze halen het lang niet bij die van de Albert Heijn of bakker Haafs, maar het gaat ook een beetje om het idee.) De Rimi heeft ook, als enige winkel, regelmatig vlees dat, dichtbij de uiterste verkoopdatum, voor de helft van de prijs verkocht wordt. Omdat je daarmee het gezinsbudget aardig kunt ontzien, ga ik ook om die reden regelmatig struinen bij de Rimi.
De Kiwi is interessant omdat ze regelmatig om onduidelijke redenen grote partijen van het een of ander voor de helft van de oorspronkelijke prijs aanbieden. Zo hebben we al twee keer een grote slag geslagen bij een winkelwagentje vol met afgeprijsde chocoladerepen. Zoals ik al zei, we zijn grootverbruikers. (Sinds ik een stukje chocola als middel introduceerde om een erg vermoeide Lieuwe te stimuleren zijn dagelijkse bladzijde uit leesboek Tuba Luba te lezen, is dat min of meer een ritueel geworden. En nu wordt er regelmatig, ook door de groteren, om een "Tuba Luba chocolaadje" gebedeld wanneer er huiswerk gemaakt moet worden. En dan vaak 's avonds een stukje bij de thee.. reken maar uit!) Die stapel is inmiddels al weer bijna op. Maar ik zag dat er deze week alweer een leuke aanbieding is bij de Coop....
Bij de Rema 1000 en de Coop lopen de meeste winkelaars. Bij de Rimi is het beduidend minder druk. De Kiwi wekt de indruk een noodlijdende winkel te zijn, ook al vanwege de winkelwagens vol afgeprijsde waar. Het is er nooit druk.
Boodschappen doen in Botngård vind ik geen zware opgave. Zelfs op zaterdagmiddag ga ik fluitend de winkel in. Laatst was ik op een zaterdag rond een uur of 5 in de Rimi de enige klant.
Mocht het assortiment in Botngård ons niet aanstaan, dan hebben wij altijd nog de mogelijkheid om uit te wijken naar het naburige Brekstad, dat een kilometer of 14 verderop ligt en qua inwoneraantal vergelijkbaar is met Botngård. Daar kunnen we ook nog naar de Coop mega, de Ica en de Bunnpris (die ook op zondag beperkt open is), naast de Rema 1000 en de gewone Coop die wij hier ook hebben. Al zijn die twee volgens de krantemeneer of mevrouw, wel de 2 duurste winkels die Noorwegen rijk is.
Toch heb ik ook mijn kanttekeningen bij de prijsvergelijking. Opvallend is, dat de Rema 1000 in alle 7 categoriën de goedkoopste is. Doorgestoken kaart? In ieder geval ben ik na het lezen van de test onmiddellijk naar de Rema 1000 gegaan, om sinaasappels van NOK 9.80 een kilo te halen. Ze waren er uiteraard niet. Maar er lagen wel sinaasappels van NOK 23. Precies dezelfde prijs als bij de Kiwi, de Rimi en de Coop...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten