Op het moment dat we deze we deze blog starten, is net ons huis verkocht, volgens een absoluut droomscenario. Huis stond 4 weken op Funda, de eerste kijkers komen op een vrijdag, maandag ligt er een bod. Gisteren hebben we de koop gesloten, we zaten bijna op de prijs die we met de makelaar als 'dat zou mooi zijn' hadden bedacht. De overdracht zal zijn half augustus, geplande vertrekdatum is 1 augustus. Wat wil je nog meer?
De week ervoor waren we in Bjugn, zo heet de gemeente waar we per augustus gaan wonen. Folmer heeft er een baan. En ook voor mij (Renske) zijn er leuke vooruitzichten. (Die heb ik voorlopig geparkeerd tot het moment dat we daar wonen en we allemaal min of meer geïnstalleerd zijn.) In de week dat we er waren hebben we een aantal huizen bekeken. Ondertussen zijn we tot te ontdekking gekomen dat een huis zoeken in Botngård niet gemakkelijk is.
In de week dat we er waren zijn de kinderen 3 dagen naar school geweest. Dat is hele goede stap geweest. De ontvangst was heel hartelijk. Vanaf dat moment zijn ze alle drie veel minder gespannen over hun nieuwe toekomst.
Sytze en Anne Lieke hebben beiden een leeftijdgenoot uit Nederland in de klas. Met beiden hebben ze in de week dat we er waren gespeeld.
Lieuwe had die steun niet, maar heeft ook nog niet de angst dat ze hem gek vinden. Hij communiceerde in de klas met armen en benen, en wisselde goedmoedige stompen uit met andere jongens. Dat is kennelijk internationale taal: de Noorse jongens deden hetzelfde bij hem. Na de tweede dag deelde hij aan het einde van de dag al mee, dat hij "al 5 vrienden in de klas had, waaronder een hele goede".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten